खानदानी वर्गविरुद्ध खानदानीहरूको विद्रोह
- बैशाख १४, २०८१
रुसी साम्राज्यको उक्राईना सीमा नजिकको गाऊँ कालीनोभ्कामा सन् १८९४ मा जन्मेका निकिता ख्रुश्चेभका पिता एक कृषक थिए । तर, कृषि काम छोडेर उनी एक कोइला खानीमा काम गर्न गएका थिए । ख्रुश्चेभका बाजे जार शासनमा एक जमिनदार थिए । आफ्नो जन्मस्थलोबाट उक्राईनाको डानेच्क सहर पुगेका उनको परिवारसँगै गएर निकिता ख्रुश्चेभले १५ वर्षको उमेरमा एक प्लम्बरको जागिर खाए । एक कलकारखानामा काम गरिरहेको कारण प्रथम विश्वयुद्धमा उनलाई जार शासनको सैनिक सेवामा लगिएन । सन् १९१७ मा रुसमा बोल्शेभिक क्रान्ति हुनु अगाडि पनि उनी मजदुर सङ्गठनहरूमा संलग्न भएका थिए । सन् १९१८ मा उक्राईना कब्जा गर्न भएको बोल्शेभिकको लाल सेना, जार शासकको श्वेत सेना र उक्राईनाको राष्ट्रवादीहरूबीच भएको सङ्घर्षमा उनी रुसी कम्युनिस्ट पार्टी (बोल्शेभिक) को सदस्य बने । सन् १९१९ को सुरुमा उनी बोल्शेभिक पार्टीको लालसेनामा नियुक्ति भएर एक पोलिटिकल कमिसारको रूपमा काम गरे । अक्टोबर क्रान्तिपछि रुसमा गृहयुद्ध चलिरहेको थियो । अन्नको अभावले भोकमरीको अवस्था श्रृजना भएको अवस्थामा उनकी पत्नी गलीनाको युवा अवस्थामा नै मृत्यु भयो । सन् १९२२ मा ख्रुश्चेभ सोभियत मजदुर स्कूलमा भर्ना भए । यूजोभ्का भन्ने सहरमा जहाँ उनले माध्यमिक शिक्षा हासिल गर्नुको साथै पार्टीको निर्देशन अनुसार उनी एक विद्यार्थी नेता बने । त्यही उनको नीना पेट्रोम्बासँग सन् १९२४ दोस्रो विवाह सम्पन्न भयो ।
सन् १९२५ मा निकिता पार्टीको पूर्णकालीन कार्यकर्ता भए र यूजोभ्का सहरमा जिल्ला सचिवसम्म भए ।
कठोर परीश्रम गर्ने स्वभावका निकिता खानी तथा मजदुरहरूको पनि समस्यासँग धेरै परिचित थिए । छिट्टै उनी पार्टीको काम गर्दागर्दै जोसेफ स्तालिनको नजरमा एक सहकर्मीको रूपमा पुगे ।
सन् १९२९ मा उनी मस्को गएर ‘स्तालिन औद्योगिक एकेडेमी’ मा खनिज उद्योग सम्बन्धित विषयमा अध्ययन गर्न पुगे । सन् १९३१ मा मस्कोमा उनी पूर्णकालीन पार्टी सदस्य भएर काम गर्न थाले । सन् १९३३ मा आएर उनी मस्कोको क्षेत्रीय कमिटीको दोस्रो सचिव भए । पार्टीको काम गर्दागर्दै त्यसबेला मस्को सहरमा बन्दै गरेको भूमिगत रेल मार्गको निरीक्षक भएर काम गरे बापत उनले सन् १९३५ मा ‘अर्डर–अफ लेनिन’ पदक पाए । ‘अर्डर अफ लेनिन’ सोभियत सङ्घको सबभन्दा ठूलो सम्मानको पदक हो । यो देशको उत्कृष्ट सेवा गर्ने सोभियत नागरिकले पाउने पदक हो ।
हिटलरले सोभियत सङ्घमाथि हमला गर्न थालेपछि सोभियत सङ्घका धेरै उद्योगधन्दा र कलकारखानाहरू हिटलर सेनाको बमबारीबाट बचाउन उराल पहाडी क्षेत्रमा स्थानान्तरण गरिएको थियो । त्यसपछि ख्रुश्चेभलाई सोभियत सेनामा लेफ्टिनेन्ट जनरलको पदवी दिएर सोभियत जनतालाई नाजी हिटलरको फौजविरुद्ध उठाउने जगाउने जिम्मा दिनुको साथै सोभियत सर्वोच्च कमाण्डर र जोसेफ स्तालिनको साथै अन्य पोलिटब्यूरो सदस्यहरूलाई युद्धको गतिविधिबारे सूचित गर्ने जिम्मा दिइयो । युद्धभूमिमा रहेका जनरल कमाण्डरहरू र स्तालिन तथा अन्य पोलिटब्यूरो सदस्यहरूबीच सम्पर्क सूत्रको रूपमा काम गर्नुको साथै स्तालिनग्राड र लेनिनग्राडको रक्षात्मक युद्धमा ख्रुश्चेभले प्रत्यक्ष ठूलो भूमिका खेली दोस्रो विश्वयुद्धको अन्त पछि ख्रुश्चेभ उक्राईन गए तापनि पछि मस्कोमा बोलाइए र स्तालिनको एक सल्लाहकारका रूपमा काम गर्न थाले ।
निकिता ख्रुश्चेभ सोभियत नेता जोसेफ स्तालिनको कट्टर समर्थक थिए । उनी सन् १९३६ को संविधान समितिका सदस्य बने । सन् १९३९ मा सोभियत कम्युनिस्ट पार्टी पोलिटब्युरोको पूर्ण सदस्य बन्न सफल भए ।
सन् १९४१ मा फासिस्ट जर्मनीले सोभियत सङ्घमाथि साङ्घातिक आक्रमण गर्दा ख्रुश्चेभलाई उक्राईनाको उद्योग कल–कारखानाहरू सकेजति उठाएर पूर्वीय भागमा स्थानान्तरण गर्न लगाइयो ।
हिटलरले सोभियत सङ्घमाथि हमला गर्न थालेपछि सोभियत सङ्घका धेरै उद्योगधन्दा र कलकारखानाहरू हिटलर सेनाको बमबारीबाट बचाउन उराल पहाडी क्षेत्रमा स्थानान्तरण गरिएको थियो । त्यसपछि ख्रुश्चेभलाई सोभियत सेनामा लेफ्टिनेन्ट जनरलको पदवी दिएर सोभियत जनतालाई नाजी हिटलरको फौजविरुद्ध उठाउने जगाउने जिम्मा दिनुको साथै सोभियत सर्वोच्च कमाण्डर र जोसेफ स्तालिनको साथै अन्य पोलिटब्यूरो सदस्यहरूलाई युद्धको गतिविधिबारे सूचित गर्ने जिम्मा दिइयो । युद्धभूमिमा रहेका जनरल कमाण्डरहरू र स्तालिन तथा अन्य पोलिटब्यूरो सदस्यहरूबीच सम्पर्क सूत्रको रूपमा काम गर्नुको साथै स्तालिनग्राड र लेनिनग्राडको रक्षात्मक युद्धमा ख्रुश्चेभले प्रत्यक्ष ठूलो भूमिका खेली दोस्रो विश्वयुद्धको अन्त पछि ख्रुश्चेभ उक्राईन गए तापनि पछि मस्कोमा बोलाइए र स्तालिनको एक सल्लाहकारका रूपमा काम गर्न थाले ।
सन् १९५३ को मार्च ५ तारिख स्तालिनको मृत्युपश्चात् ख्रुश्चेभ सोभियत सङ्घको सर्वेसर्वा नेता भए र सन् १९५६ को २५ तारिख सोभियत कम्युनिस्ट पार्टीको २० औँ पार्टी काङ्ग्रेस महाद्यिवेशनमा उनले एक गोप्य दस्तावेज पेश गरे, जसमा उनले स्तालिनको खेदो खने र सोभियत सङ्घमा स्तालिनविरोधी हौवा फैलाए । आफू सत्तामा आएपछि सोभियत सङ्घको आन्तरिक तथा बाह्य राजनीतिमा ठूलो परिवर्तन ल्याउने चेष्टा गरे । जसअन्तर्गत सोभियत जनजीवन र समाजभित्र प्रतिकृयावादी उदार नीति ल्याउनुको साथै विदेश नीतिमा विश्वका पुँजीवादी र साम्राज्यवादी देशहरू सँगसँगै मिलेर जाने ‘सहअस्तित्व’ को अवधारणा प्रस्तुत गरे । ख्रुश्चेभको यस राजनीतिक धारणा र दिशालाई चीनले संशोधनवादको संज्ञा दिँदै सोभियत नीतिबाट दूर रहन गए भने सोभियत सङ्घले क. माओ त्सेतुङ्गको नीतिलाई ‘चाउभिनिज्म’ को संज्ञा दिएर दुई ठूलो शक्तिशाली कम्युनिस्ट राष्ट्रहरूकोबीच चिरा पारे र विश्व कम्युनिस्ट आन्दोलनमा शिथिलता उत्पन्न गराए । क्युबा, भियतनाम, लाओस क्याम्बोडियाजस्ता समाजवादउन्मुख देशहरू कुन खेमामा लाग्ने भन्ने अन्योलमा परे भने ईजिप्ट, भारत, युगोप्लाभिया जस्ता देशहरू मिलेर असंलग्न राष्ट्रहरूको सङ्गठन बनाए । जसमा नेपाललगायत फिडेल कास्ट्रोको क्युबासमेत गाभिन आए ।
असंलग्न राष्ट्रहरूको सङ्गठन ‘यो एउटा द्वितीय विश्वयुद्धकै उपज हो भन्नुपर्छ । दुई शक्तिशाली राष्ट्रहरू सोभियत सङ्घ र संयुक्त राष्ट्र अमेरिका शीतयुद्धमा होमिएपछि उत्पन्न भएको थियो ।
सोभियत सङ्घ र संयुक्त राज्य अमेरिकाबीच शीतयुद्ध चलिरहँदै गर्दा सोभियत नेता ख्रुश्चेभले संयुक्त राज्य अमेरिकाको औपचारिक भ्रमण गर्ने निधो गरे । तत्कालीन अमेरिकी राष्ट्रपति द्वीथ आईजेनआवरको निमन्त्रणामा निकिता ख्रुश्चेभले संयुक्त राज्य अमेरिकाको सन् १९५९ को सेप्टेम्बर १५ तारिखदेखि २७ तारिखसम्म १३ दिनको औपचारिक भ्रमण गरे ।
एक सोभियत नेताबाट औपचारिक रूपमा संयुक्त राज्य अमेरिकाको भ्रमण भएको यो पहिलोचोटि भएकोले यस भ्रमणको व्यापक चर्चा परिचर्चा विश्वभरि भयो । निकिता ख्रुश्चेभले आफ्नो भ्रमणमा आफ्ना श्रीमति नीना ख्रुश्चेभको साथै छोरा सेर्गेई, छोरी ज्वाईँ आलेक्स र दुई छोरीहरू युलीया र राडा पनि सामेल गराएका थिए । सोभियत नेताहरूले स्वदेशमा तथा विदेशमा भरिने औपचारिक भ्रमणहरूमा यसरी आफ्ना परिवारका सदस्यहरू लाने चलन पहिले थिएन ।
यस हिसाबले पनि ख्रुश्चेभको अमेरिकी यात्रा रोचक रहेको थियो भने ख्रुश्चेभको यस यात्राले सोभियत राजनीति र अर्थनीतिमा ठूलो प्रभाव पनि पारे ।
Leave a Reply