कोरोना महामारी र खोपको विश्व राजनीति

भारतको मुम्बईस्थित बीकेसी जम्बो फिल्ड अस्पतालमा कोभिड सङ्क्रमित बिरामीको उपचारको क्रममा पीपीई लगाएका स्वास्थ्यकर्मी । कोभिड–१९ को दोस्रो लहरअन्तर्गत भारतले यतिबेला अभूतपूर्व स्वास्थ्य सङ्कटको सामना गरिरहेको छ । जसले भारतका अधिकांश छिमेकी देशहरू प्रभावित छन् । तस्वीरः एपी
कोभिड–१९ को जीवाणुले विश्वभरिका देशलाई डस्न थालेको ठ्याक्कै डेढ वर्ष भयो । सन् २०२० को डिसेम्बरमा चीनको उहानमा पहिलोपटक देखापरेको यो विषाक्त जीवाणुले आजसम्म आइपुग्दा विश्व विचरण गरिसकेको छ । यो आलेख तयार पार्दासम्म यसको असरबाट विश्वका कुनाकाप्चाका ३२ लाखभन्दा बढी नागरिकले ज्यान गुमाइसकेका छन् । त्यस्तै अहिलेसम्म यसबाट विश्वका १५ करोडभन्दा बढी मानिस सङ्क्रमित भएका छन् ।
वर्ष दिनपछि यो जीवाणुले नयाँ नयाँ स्वरूप लिएको छ र दोस्रो या तेस्रो लहरका रूपमा कतिपय देशमा प्रवेश गरिरहेको छ । जस्तो कि केही समयअघि मात्र कोरोनाको नयाँ प्रजाति (युके भेरिएन्ट) जन्मिएको प्रमाणित भएको छ । यो अघिल्लो वर्षको भन्दा झन् बढी सङ्क्रामक र घातक देखिएको वैज्ञानिकहरूले बताएका छन् ।
यसको प्रवेश दोस्रो लहरका रूपमा भारतमा भएको छ जसले अहिले भारतसहित एसियाका कतिपय देशमा निकै गाह्रो बनाएको छ । पछिल्लो समयमा यो सङ्क्रमण दोस्रो लहरका रूपमा सम्भवतः भारत हुँदै नेपाल पनि छिरेको छ । दोस्रो लहरका रूपमा आएको यो भाइरस अहिले नेपालमा पनि देशव्यापीरूपमा विस्तार भइरहेको देखिएको छ ।
कोभिड–१९ को खोपको आविष्वकार भएको केही महिनामै यसको वितरण बारेको चासो पनि विश्वव्यापी भएको छ । खोपको उपलब्धताप्रति विश्वका देशहरूका प्रयासहरू पनि बढ्दो छ । अनि नागरिकले एकापसमा सोध्ने गर्छन् – खोप लगाइयो ? मेरो पालो कहिले आउँछ ? कतिपय देशहरूले त आफ्ना सबै नागरिकलाई खोप लगाइसक्ने मिति नै सार्वजनिक गरिसकेका छन् भने केहीलाई यसको पहुँचमा नै अझै आशङ्का छ ।
कोरोना जीवाणुको विश्वको अर्थराजनीतिसँगै यतिखेर खोपको राजनीति पनि भित्रिएको छ । जसरी चीनबाट कोभिड १९ को जीवाणुले युरोप हुँदै अमेरिका भ्रमण गर्दै थियो त्यतिबेला अमेरिकी नेतृत्वका कतिपय पश्चिमा देशहरूले महामारीको राजनीतिक भाषाको पनि प्रयोग गरेका थिए । यसकारण अमेरिका पुगेको यो जीवाणुको नियन्त्रणका लागि केही ढिला भइसकेको थियो र यसले अमेरिकी भूमिमा पनि आफ्नो रौद्र रूप सजिलै देखायो ।
त्यस्तै भएको छ यतिखेर पनि । जसका कारण कोरोनाको खोपमा पनि राजनीति घुसेको छ । कतिपय विश्वका शक्ति र पहुँचवाला देशहरूले आफ्ना नागरिकलाई आवश्यक पर्नेजति खोपको जोहो गरिसकेका छन् र तिनको भण्डारण नै गरिएको सुनिएको छ । तर, बाँकी विश्वले भने तिनै देशहरू र विश्व स्वास्थ्य सङ्गठनको कोभ्याक्सको मुख हेरेरै बसिरहेको छ । यी देशले खोपको प्राप्ति र यसको उपलब्धताका बारेमा केही गर्न सक्ने अवस्थामा छैनन् । उनीहरू खोप अनुदानको पर्खाइमा छन् ।
यही मे ५ तारिखसम्म विश्वमा खोपको वितरण र यसको उपलब्धता १ अर्ब २३ करोड मात्रा भन्दा केही बढी मात्र देखिएको छ । यो सङ्ख्यामा मात्र विश्वका देशहरूमा खोप वितरण भएको बीबीसी समाचारले जनाएको छ । यो विश्वका देशहरूमा वितरण मात्र भएको तथ्याङ्क हो, तर मानिसले लगाएको तथ्याङ्क होइन । खोप लगाउने काम विश्वका प्रायः अधिकांश देशमा सुरु भइसकेको छ तर खोप लिने व्यक्तिको सङ्ख्या भने त्यति धेरै छैन ।
बीबीसीका अनुसार विश्वका विभिन्न देशमा वितरण गरिएको खोपको मात्रा अनुसार सबैभन्दा धेरै मात्रा चीनमा उपलब्ध छ । त्यहाँ करिब ३० करोड मात्रा खोप उपलब्ध भएको बताइएको छ । चीन विश्वकै सबैभन्दा बढी खोप उपलब्ध भएको देश त हो तर यहाँको जनसङ्ख्याको तुलनामा भने धेरै होइन । विश्वको सबैभन्दा बढी जनसङ्ख्या भएको देश चीनलाई हेर्दा यहाँ उपलब्ध खोप जनसङ्ख्याको २० प्रतिशतमात्र हुन आउँछ ।
त्यसो त चीन आफैले पनि खोप उत्पादन गरिरहेको छ तर उसले आफैले मात्र प्रयोग भने गरेको छैन । अफ्रिका, एसियाका विभिन्न देशमा चिनियाँ खोप वितरण भइरहेको छ । कतिपय विकासोन्मुख देशलाई चीनले अनुदानमै उपलब्ध गराएको छ भने कतिपय देशमा बिक्री थालेको छ ।
त्यसपछिको देश अमेरिकामा यो खोप करिब २६ करोड मात्रा वितरण भएको देखिएको छ । हुन त यो खोपको मात्रा चीनको भन्दा थोरै हो, तर जनसङ्ख्यामा हेर्दा यो मात्राले यहाँको ७५ प्रतिशत जनसङ्ख्यालाई पुग्छ ।
त्यस्तै भारतमा उपलब्ध खोपको मात्रा १६ करोडमात्र छ । विश्वको दोस्रो ठूलो जनसङ्ख्या भएको देश भारतीय नागरिकमा भने यो खोपको उपलब्धता जम्मा करिब १२ प्रतिशत हुन आउँछ । त्यसो त भारतमा खोप उत्पादन पनि भइरहेको छ तर उसले आफैलाई आवश्यक पर्ने खोप पनि उत्पादन गर्न तथा खोप लगाइदिन पनि सकिरहेको छैन । एकातिर जनसङ्ख्या ठूलो छ अर्कातर्फ भारतमा पछिल्लो समयमा महामारीको वृद्धि तीव्ररूपमा भइरहेको छ ।
खोपको मात्रालाई जनसङ्ख्यासँग तुलना गरेर हेर्दा विश्वमा सबैभन्दा बढी उपलब्ध बेलायतमा छ । त्यहाँ ५ करोड भन्दा बढी खोप उपलब्ध छ र यहाँको जनसङ्ख्याका हिसाबले ७६ प्रतिशत भन्दा बढी नागरिकलाई लगाउन सहज हुनेछ । यसरी कतिपय पश्चिमा देशहरूले, विशेषगरी युरोपेली देशमा आफूलाई पुग्नेगरी खोपका मात्राहरू भण्डारण गरिराखेका छन् भन्ने गरिएको छ । बेलायतको यो मात्रा हेर्दा त्यसमा विमति राख्नुपर्ने अवस्था छैन । त्यसो त कोरोना भाइरसको नयाँ प्रजातिले बेलायतलाई नै पछिल्लो समयमा असर पारेकोले पनि खोपको उत्पादनमा बेलायतले ध्यान दिएको पनि हुनसक्छ ।
त्यसपछि बढी खोप ब्राजिल र जर्मनीमा उपलब्ध छ । ब्राजिलमा ४ करोड ६५ लाख मात्रा खोप उपलब्ध रहेको छ भने जर्मनीमा ३ करोड ६५ लाखभन्दा बढी खोप उपलब्ध छ । यसरी जनसङ्ख्याका हिसाबले हेर्दा ब्राजिलमा उपलब्ध खोपले त्यहाँका करिब ३० प्रतिशत नागरिकलाई पुग्छ भने जर्मनीमा ४० प्रतिशतलाई पुग्न सक्नेछ ।
खोपको आविष्कारले महामारीको अँध्यारोको वर्षदिनमा केही आशाको सञ्चार भएको छ । जनस्वास्थ्यका मापदण्ड अपनाउनु बाहेकको अर्काे विकल्प नरहेको अवस्थामा खोप आएकोले नागरिकमा केही आशाको सञ्चार गराउनु स्वभाविकै हो ।
तर खोप अझै पर्याप्त नभएको अवस्था एकातर्फ छ भने अर्कातर्फ महामारी निवारणको काम खोपले गर्नसक्ने विश्वासिलो आधार छैन । हाल विश्वका कैयौँ देशमा खोप पुगिसकेको छ तर यसले कति प्रतिशतसम्म काम गर्छ भन्ने बारेमा भने फरक फरक तथ्याङ्क भेटिन्छन् । खोपको आविष्कार वैज्ञानिकहरूको बडो सङ्घर्षपूर्ण प्रयासको एउटा परिणाम हो र यसले यो महामारीको औषधी पनि छ भन्ने सन्देश भने दिन सफल भएको छ ।
विश्व स्वास्थ्य सङ्गठनका महानिर्देशक टेड्रोस अधनाम घेब्रियससले हाल देखा परिरहेको विश्वका देशहरू र कोभिड–१९ को खोपका सम्झौताहरूले अहिले तेस्रो विश्वका कतिपय गरिब देशहरूलाई समस्या पर्ने त होइन भन्ने चुनौती बढेको बताउनुभयो । उहाँले भन्नुभयो, “हाल संसारका देशहरू र कोभिडको खोप निर्माताका बीचमा जारी रहेका सम्झौताहरूले यस्तो अवस्थाको सिर्जना भएको छ कि यसले गरिब देशहरूमा खोप उपलब्ध नहुन सक्ने त्रास बढाएको छ । तर खोप अहिलेको संसारका लागि मानिसको जीवन बचाउन सकिने एक आधारभूत आवश्यकता र मानवअधिकार पनि हो, त्यसैले यो खोप सबैका लागि उपलब्ध हुनु आवश्यक छ ।”
हाल संसारका कैयौँ देशमा कोभिडको खोप पुगेको छ, मात्रामा भने थोरै धेरै हुनसक्छ । तीमध्ये धेरै त विश्वका सम्पन्न देशहरू नै पर्दछन् । अनि अर्काे महत्वपूर्ण कुरा त के छ भने संसारमा पुगेको कोभिडको खोपमध्ये कम्तीमा पनि ७५ प्रतिशत खोप सम्पन्न देशहरूमा मात्र पुगेको छ । यो अवस्थाले विश्वका गरिब देशहरूको हालत भोलि के होला ? उनीहरूले आवश्यक र पर्याप्त मात्रामा खोप प्राप्त गर्न सक्लान कि नसक्लान ? भन्ने चिन्ता बढाएको छ ।
महानिर्देशक घेब्रियससले खासमा कोभ्याक्ससँग गरिब देशका लागि भनेर गरिएका कतिपय सहयोग र सम्झौताहरूको नजिकमै विश्वका यी देशहरूले आफूखुशी गरिरहेका सम्झौताले समस्या उत्पन्न गर्ला कि भन्ने लागेको चिन्ता व्यक्त गर्नुभयो ।
उहाँको भनाइ छ, “म कुनै देश या खोप निर्माता कम्पनीलाई भन्न चाहन्न, मलाई लाग्छ यो कुनै एक देशको मात्र प्रयासले हुने होइन, यो विश्वव्यापी पहलको परिणामले मात्र हुन्छ । जसरी विश्वका देश महामारीबाट प्रताडित भएको अवस्था थियो आज सबैले अरू देश या गरिब देशहरूलाई पनि आफूलाई जस्तै अप्ठेरो परेको होला भनेर सोचिदिनुपर्छ ।”
विश्व स्वास्थ्य सङ्गठन (डब्ल्यूएचओ) ले चिनियाँ कम्पनी सिनोफार्मले बनाएको कोरोना खोपलाई हालैमात्र आपत्कालीन प्रयोगमा ल्याउन अनुमति दिएको छ । डब्ल्यूएचओले अनुमति दिएको गैरपश्चिमी देशको यो पहिलो खोप हो । यसअघि डब्ल्यूएचओले फाइजर, एस्ट्राजेनेका, जोन्सन एण्ड जोन्सन र मोडर्ना खोपलाई अनुमति दिएको थियो ।
सिनोफार्मको खोप चीनले यसअघि नै विश्वका धेरै नागरिकलाई उपलब्ध गराइसकेको छ । अफ्रिका, ल्याटिन अमेरिका र एसियाका धेरै देशहरूले चिनियाँ सिनोफार्मको खोपलाई आपत्कालीन प्रयोगका लागि अनुमति दिएका छन् । तर पनि डब्ल्यूएचओले भने शुक्रबार मात्र यो खोपलाई अनुमति दिँदै यसको दुई डोज दिनुपर्ने र यो १८ वर्षभन्दा माथिका व्यक्तिहरूले मात्र प्रयोग गर्नुपर्ने जनाएको छ ।
यसका साथै विश्व स्वास्थ्य संगठनले अर्को एक चिनियाँ कम्पनी सिनोभ्याक्स र रुसी खोप स्पुतनिक–भी को मूल्याङ्कन पनि गरिरहेकोले ती खोपको स्वीकृतिका बारेमा पनि केही समयमै निर्णय गर्ने जनाइएको छ ।
करिब एक दर्जन खोपहरू विश्व स्वास्थ्य सङ्गठनको अनुमतिले स्वीकृत भएका छन् । ती खोपहरू बेलायत, अमेरिका, चीन, रुसले निर्माण गरेका छन् । खोप उत्पादनका प्राविधिक कठिनाइहरू त छँदैछन् । त्यसबाहेक पनि खोप राष्ट्रियता, विश्व राजनीति, खोप उत्पादनमा विश्वका शक्ति राष्ट्रहरूबीचको प्रतिस्पर्धा तथा नयाँ स्वरूपका भाइरसको आगमनजस्ता कारणहरूले यो कार्यलाई अझ बढी जटिल बनाइदिएको छ ।
स्रोतः राष्ट्रिय समाचार संस्था